صدُ سی اُ نُ

هرچی میگم تو تصور کن. دقیقن رو تختت خوابیدی به پشت؛ پتو رو کشیدی رویِ خودت، درواقع پتو تمومه بدنت رو پوشونده و تا بالای سینت کشیدیش و دستاتم بیرونه.تا اینجاشو تصور کردی؟ خب حالا فک کن پاهاتم حالت هشتی هستش.یعنی زانوهات خمه و یه فضای خالی بین پاهات زیر پتو وجود داره. حالا یه موجودی رو تصور کن که سعی داره از بغل هشتی پاهات، پتو رو بزنه کنار تا بره اون فضای خالی رو پر کنه. چون مسلمن جای گرم و راحتیه. بعله این موجود سگم، پاره ی تنمه. (همونی که جای اردکه اومد).  تک تک حرکتاش دیدنیه. یعنی بشینی یه گوشه و حرکات این خانوم رو ببینی امکان نداره لبخند رو لبت نیاد. از خصوصیات این حیوون میشه گفت که به راحتی هرچه تمام تر تو دلت یه راهی باز می کنه. به عنوان مثال: خونواده من جدای اینکه اصن مذهبی نیستن خب طبق اینکه تا حالا سگ تو خونه نداشتن مسلمن بعد از تابو شکنی بنده،  وقتی که داشتن میومدن خونم یه مقداری  ناز و عشوه به خرج دادن که این موضوع مربوط به یه سال پیش میشه ولی الان در ابتدای هرگونه تماسی که من با خونوادم دارم قبل از اینکه حال من رو بپرسن حال رایکا رو می پرسن.

 همه می پرسن چجوریه سگ اینجوری تو دل آدما جا باز می کنه؟ خب معلومه دیگه... 

 یک: بی انتظار محبت می کنه.

دو (مهمتر از یک): اون حرف نمی زنه -_-. 


نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.