یه مَردی که کت و شلوار تنش کرده نباید توی خیابون بدوعه*. حتی اگه ماشینشم دزیدن، نباید اینکار رو انجام بده، به نظرم کت فقط یه پوشش نیست، یه شخصیتِ. کسایی که کت می پوشن باید و باید به اون مرحله برسن که اینکار رو انجام بدن پس میشه نتیجه گرفت خیلی ها شبِ ازداوجشون بهترِ کُت نپوشن. کسی که کت و شلوار پوشیده باید همیشه دستِ چپش یه کیف داشته باشه. کیفی که تو دستش باشه نه اینکه رو شونه اش آویزون باشه. این یه توهین به کُت محسوب میشه. گه گاه هم دستِ راستش توی جیبِ شلوارش باشه.کسی که کُت می پوشه باید شونه هاش صاف باشه، پاهاش موقع راه رفتن کاملن موازی باشن. کسی که کت می پوشه، نهایت مجازِ به چشمای یه دختر نگاه کنه، نه جایِ دیگه. کسی که کُت می پوشه باید سیگارِش رو خوب روشن کنه (خوب روشن کردن سیگار خودش یه پستِ جداگونه می خواد). نباید آشغال رو زمین بریزه، نباید از هرجایِ خیابون دلش خواست رَد شه و خیلی نبایدِ دیگه. من رو پوشش های دیگه اینقدر حساس نیستم ولی رو این پوشش حساسم. این پوشش شوخی سَرش نمیشه. خُب، این نظرِ منه.
در آخر اینکه پاپیون مزخرفترین چیزی بود که جنسِ مَرد برایِ خوشتیپ شدن ازش استفاده کرده. این یه شکستِ بزرگ برایِ جنسِ ما محسوب میشه.
*بدوعه: این کلمه بارها در صحبت های روزانه استفاده می شه ولی عجیبترین کلمه ای بود که تویِ چند سالِ اخیر نوشتمش.