صدُ هَف

بهم میگه: دیگه تهران اومدنمون کنسل شد.

منم خیلی سریع میگم: باشه 

منتظر می مونه تا من چیزی بگم، حس می کنم که جا خورده باشه از اینکه من هیچی نگفتم، شاید انتظار داشت من یه عکس العملی نشون بدم ولی خُب همون باشه کافی بود.